CloudFerro świadczy usługi obliczeniowe w 4 chmurach publicznych - WAW3-2, WAW3-1, FRA1-2 i CF2. Chociaż każda z tych chmur jest w pełni odseparowana i może działać niezależnie, współdzielą one te same rozliczenia i zarządzanie użytkownikami. W każdej chmurze użytkownik może uruchomić podobne usługi, ale mogą one mieć różne ceny w zależności od lokalizacji instancji.
Maszyny wirtualne (VM) są w pełni funkcjonalnymi instancjami obliczeniowymi. Działają tak, jakby były prawdziwymi jednostkami fizycznymi ze wszystkimi elementami fizycznego serwera. Użytkownik otrzymuje swoją maszynę wirtualną z pełnym dostępem roota. Może nią w pełni zarządzać i instalować dowolne oprogramowanie.
Użytkownicy mogą korzystać z maszyn wirtualnych (VM), definiując ich różne parametry i cechy, w tym typ maszyny (fizyczny lub wirtualny), pamięć RAM, procesor (vCores), ilość i typ pamięci masowej, system operacyjny, komponenty oprogramowania pośredniczącego, sieci wirtualne podłączone do maszyny.
Użytkownicy określają charakterystykę nowo aprowizowanej maszyny wirtualnej, wybierając jej wersję Flavor i obraz bazowy.
Wszystkie maszyny wirtualne są w pełni skonfigurowane (w oparciu o wybrany obraz) i gotowe do użycia, z administracyjnym kontem użytkownika, dostępem do sieci, wstępnie skonfigurowanymi zestawami narzędzi i komponentami oprogramowania. Do uruchomionych maszyn wirtualnych można dołączyć woluminy pamięci masowej w celu zwiększenia dostępnej przestrzeni dyskowej. Maszyny wirtualne można uruchamiać, zatrzymywać, restartować, wstrzymywać, zawieszać i tworzyć migawki. Dostępna jest również funkcja tworzenia kopii zapasowych na żywo, w tym zamykanie serwera. Maszyny wirtualne mogą być również dołączane do sieci wirtualnych. Sieci wirtualne mogą być zdefiniowane przez system lub użytkownika.
Sieci zdefiniowane przez system obejmują:
Użytkownicy mogą korzystać z maszyn wirtualnych i innych zasobów chmury za pomocą EO Cloud Dashboard, interfejsu API REST, klienta wiersza poleceń lub skryptów Openstack Orchestration (Heat). Maszyny wirtualne mogą być podłączone do sieci za pomocą wirtualnych interfejsów.
Maszyny wirtualne mogą być rozliczane w miesięcznych lub dłuższych kwantach (tryb Fixed Term) lub za godziny użytkowania (tryb Per Usage). Użytkownicy mogą również tymczasowo przechowywać swoje maszyny wirtualne w oparciu o pamięć trwałą, płacąc tylko za zajmowaną przez nie przestrzeń trwałą.
DS to specjalne maszyny wirtualne. Każdy DS jest maszyną wirtualną, która wypełnia całą maszynę obliczeniową (serwer hypervisor). Na tym serwerze nie ma innych maszyn wirtualnych. Użytkownik DS ma więc pełny fizyczny serwer do własnego użytku. Dodatkowo maszyny SVM są wyposażone w bardzo wydajne dyski SSD zainstalowane w trybie pass through. W ten sposób można wykorzystać pełną pojemność i szybkość tych dysków. DSs to idealne rozwiązanie dla każdego, kto chce mieć wydajność i niezależność serwerów Baremetal, ale jednocześnie chce wykorzystać wszystkie elementy platformy chmurowej OpenStack. Szczegółowe informacje można znaleźć na poniższej liście smaków DS.
DS można aprowizować dokładnie w taki sam sposób, jak standardowe maszyny wirtualne. Użytkownicy mogą korzystać z DS-ów i innych zasobów w chmurze za pomocą Horizon Dashboard, interfejsu API REST, klienta wiersza poleceń lub skryptów Openstack Orchestration (Heat). DS-y mogą być podłączone do sieci za pomocą wirtualnych interfejsów.
DS są rozliczane dokładnie w taki sam sposób, jak standardowe maszyny wirtualne.
Kontenery to izolowane, przenośne środowiska, w których można uruchamiać aplikacje wraz z potrzebnymi bibliotekami i zależnościami. Kontenery nie są maszynami wirtualnymi. Pod pewnymi względami są do nich podobne, ale jest jeszcze więcej różnic między nimi. Podobnie jak maszyny wirtualne, kontenery współdzielą zasoby systemowe w celu uzyskania dostępu do zasobów obliczeniowych, sieciowych i pamięci masowej. Różnią się od nich tym, że wszystkie kontenery na tym samym hoście współdzielą to samo jądro systemu operacyjnego i utrzymują aplikacje, środowiska uruchomieniowe i różne inne usługi oddzielone od siebie za pomocą funkcji jądra znanych jako przestrzenie nazw i grupy. Docker dodał koncepcję obrazu kontenera, która pozwala na używanie kontenerów na dowolnym hoście z nowoczesnym jądrem Linux. Obraz kontenera pozwala na znacznie szybsze wdrażanie aplikacji, niż gdyby były one spakowane w obrazie maszyny wirtualnej.
Kubernetes można uruchomić na WAW3-1, WAW3-2 i FRA1-2, które mają wbudowaną obsługę Kubernetes (moduł OpenStack Magnum).
Rozliczenia kontenerów zależą od rozliczeń infrastruktury bazowej. Maszyny wirtualne tworzące klaster są rozliczane zgodnie z opisem w sekcji dotyczącej maszyn wirtualnych.
